ბრუსელის ქუჩებში მაშინაც იგრძნობოდა რაღაც უჩვეულო დაძაბულობა, ყოველ ფეხის ნაბიჯზე  შეგხვდებოდათ წყვილად მოსიარულე ავტომატგადაკიდებული გვარდიელები (თუ რაც ჰქვიათ), მაგრამ ამავე დროს არ გზარავდა მათი დანახვა, რადგან ყველანი ისეთი ღიმილიან – თავაზიანები და ისეთი სიმპათიურები იყვნენ, რომ ვერც ამჩნევდი მათ სამხედრო ეკიპირებას.

ამ პოსტს 22 მარტის ტრაგედიით დავიწყებ და ამ სურათს მივუძღვნი Continue reading →