პოსტე ვიწყებ ყველაზე დიდი რჩევით რაც აქამდე დაწერილა ამ ბლოგზე, თუკი ვინმეს რამე პრობლემა გაქვთ ნერვებთან დაკავშირებით, ხასიათის ცვლილებები, გამოკვეთილი ნევროზი, დეპრესია, არამყარი ნერვები და ასე შემდეგ და ასე შემდეგ. დაივიწყეთ ექიმები, ტრანკვილიზატორები და ყველაფერი მსგავსი, ჩაალაგეთ ჩანთები და წადით უდაბნოში.

არაფერი დედამიწაზე ისე არ აწყნარებს, ამშვიდებს და გიქმნის არაჩვეულებრივ განწყობას და საოცარი სიმშვიდისა და უსაფრთხოების შეგრძნებას, როგორც უდაბნო და ვფიქრობ რომ ეს იყო ყველაზე არაჩვეულებრივი დღე დუბაიში გატარებულ დღეთა შორის. უბედნიერესი ვარ რომ ეს ყველაფერი განვიცადე და კიდევ 2 დღეც რომ მქონოდა აუცილებლად გავიმეორებდი ჯიპ საფარის ტურს.

    ტური რომელიც 50$ ღირს კაცზე, რეალურად გაძლევს 10000$-ზე მეტ სიამოვნებას, განცდას, ადრენალინს და კიდევ ბევრ ბევრ სხვა ბენეფიტს.

ახლა კი თანმიმდევრულად მოგიყვებით, რომ იცოდეთ რა და როგორ არის, რომ ჩახვალთ აუცილებლად გაითვალისწინეთ ჩემი რჩევები.

დაახლოებით 4-ის ნახევარზე მიყავხარ ჯიპებით სასტუმროდან, გზა არის 40-50 წუთი ქალაქიდან და თავიდან რომ სევედით პირვლ გაჩერებაზე, ისეთი მოუვლელი უდაბნო დამხვდა გული გამისკდა აქ უნდა ვიყოთ მთელი დღე თქო, მაგრამ ეს თურმე მხოლოდ პირველი გაჩერება იყო და მოგვცეს ნახევარი საათი კვადროციკლებზე და ბაგებზე საკატაოდ. ესენი კიდევ ცალკე ფასი ღირს, იმ 50$-ში არ შედის რასაც ტურში იხდი. ეს კვადროები ღირს 150 დირჰამი რაც არის დაახლოებით 45$. ამიტომ თუ საფარის ტურს აიღებთ, კაცზე მინიმუმ 100$ უნდა გაითვალისწინოთ.

რაღაც საოცარი დღე იყო, თითქოს ჯადოსნურიც, ეს სივრცე და სიწყნარე რაღაც მომაჯადოვებლად მოქმედებდა ჩემზეც და დიმაზეც. კვადროციკლებით იმდენი ვიქროლეთ აქეთ-იქეთ რომ დათქმული დრო სულ დაგვავიწყდა, ჯერ ერთად ვიჯექით და გორაკებზე დავქროდით, ტანდათან უფრო და უფრო გაბედულები უფრო მაღალ გორაკებზე ავდიოდით და ჟივილ ხივილით ვეშვებოდით. მერე ცოტა ხანი მარტო მე ვიქროლე, მერე დიმამ იდრიფტავა და უცებ ჩვენი მძღოლი წამოგვადგა თავზე, დროზე წამოდით გავდივართო.

უდაბნოში 4 მანქანით ერთად შედიან, ჩვენ შავ ლექსუსში ვიჯექით და ახალგაზრდა მძღოლი გვყავდა, რომელსაც ძალიან უყვარდა სწრაფად სიარული. წინ ვინც იჯდნენ უკრაინელი ტურისტები ცუდად გახდნენ 🙁 მე და დიმა პირიქით ძალიან მაგრად ვკაიფობდით და სრულ სიამოვნებას ვირებდით, ამ შიშნარევი სიგიჟისგან. იყო მომენტები როგრსაც დაახლოებით 4 ან ცოტა მეტ სართულიან სახლზე მაღალ გორაკზე ადიოდნენ და იქედან ვეშვებოდით. კივილ წივილისგან ლამის ყელი აგვტკივდა ყველას. ეს საოცარი სიამოვნება დაახლოებით ალბათ 30-40 წუთი გაგრძელდა და მიგვიყვანეს რაღაც ადგილამდე დასასვენებლად და სურათების გადასაღებად.

შემდეგ ერთ–ერთმა მძღოლმა სნოუბორდი ამოიღო მანქანიდან და გვასრიალა დიუნებიდან. ძალიან, ძალიან მაგარი იყო

 

აქ დაახლოებით 1 საათი გავჩერდით, ვისიამოვნეთ ქვიშით და საოცარი ჰორიზონტით. მერე ისევ დავიზარით და უკვე რადგან შედარებით გახურებულები ვიყავით, უფრო მაღალ გორაკებზე გვაკატავეს მანქანებით, ამის ვიდეო მაქვს გადაღებული, საოცრებაა, რამსიმაღლეებზე ძვრებოდნენ ეს მანქანები და ეშვებოდნენ. ადრენალინის გამოყოფა ხდება რაღაც საოცარი დოზებით. ყველას გირჩევთ გამოსცადოთ ეს საოცრება.

ამის შემდეგ მიგვიყვანეს რაღაც გაჩერებაზე, სადაც იყო ტუალეტები და მაღაზიები ტურისტებისათვი. ერთ ერთ მაღაზიაში დიმას გადაეკიდნენ გინდა თუ არა იყიდე ეს თავსაბურავი მაგრად გიხდებაო :დ :დ

შემდეგ ისევ ტრასაზე გამოვედით და დაახლოებით 30 წუთი ვიმგზავრეთ მანქანით სპეციალურად მოწყობილი “Safari Camp”-ამდე, სადაც იყო გაშლილი უამრავი მაგიდა დაბლა და ბალიშებზე ჯდებოდი, ბარში იყიდებოდა ალკოჰოლური სასმელები და რასაც გინდა სვამდი და იქვე ამზადებდნენ საჭმელს რომელიც მერე მივირთვით. აქ უკვე ციოდა და სვიტრების ჩაცმა მოგვიხდა, თან უკვე საშინლად დაღლილები ვიყავით როგორც ფიზიკურად ასევე ემოციონალურად.

იქვე შუაში სცენა იყო სადაც ერთი ეგვიპტელი ბიჭის საოცარი ნომრი გვანახეს, განათებული კაბით და კიდევ მუცლის ცეკვა რომელიც სულაც არ მომეწონა, ვიღაც უნიჭო ქალი ცეკვავდა, რომელსაც მუცელი არც კი უჩანდა !!!

ბოლოს წამოსვლამდე სპეციალურად გაკეთებულ წრეში ყველას კალიანს სთავაზობდნენ და ჩვენც სიამოვნებით მივიღეთ ეს შემოთავაზება და ამის მერე წამოვედით სასტუმროში.

დაახლოებით ალბათ 11 საათი იყო დაწყებული უზომოდ ნასიამოვნები და გადაღლილები რომ დავბრუნდით სასტუმროში. ღამის ხედი ჩვენი ფანჯრებიდან

 

Comments

comments